Ten tekst chciałbym zadedykować tym wszystkim nauczycielkom i nauczycielom, którzy za chwilę będą musieli się mierzyć z nową Podstawą Programową.
Dotychczas nauczanie informatyki w SP było w miarę proste – nie będę wymieniał nazw własnych aplikacji, kto mnie zna, ten wie, czego nie lubię. Teraz z nową podstawą programową dochodzą tematy takie jak:
- w klasach 4-6 uczeń projektuje, tworzy i zapisuje w wizualnym języku programowania […] prosty program sterujący robotem lub innym obiektem na ekranie komputera;
- w klasach 7-8 uczeń projektuje, tworzy i testuje programy w procesie rozwiązywania problemów. W programach stosuje: instrukcje wejścia/wyjścia, wyrażenia arytmetyczne i logiczne, instrukcje warunkowe, instrukcje iteracyjne, funkcje oraz zmienne i tablice. W szczególności programuje algorytmy z działu I pkt 2 oraz […] projektuje, tworzy i testuje oprogramowanie sterujące robotem lub innym obiektem na ekranie lub w rzeczywistości;
Mamy więc tutaj „programowanie” – magiczne słowo, które odmieniane jest przez przypadki przez większą część Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ministerstwa Cyfryzacji, zapewne jeszcze przez kilka innych ministerstw i organizacji, o firmach zajmujących się tworzeniem softweare’u nie wspomnę. Oczywiście w zbliżających się czasach programowanie nie może być traktowane tylko jako „kodowanie” – znane z dawnych czasów. Pralkę też należy umieć zaprogramować (choć ja się tego jeszcze mimo wieku nie nauczyłem), parkometr w Warszawie wymaga podania danych w określonej kolejności (przecież to algorytm), nikogo nie dziwią już telewizory czy telefony „SMART”.
Zatem nasze dzieci również muszą być SMART; a My/Wy – nauczyciele/nauczycielki macie im w tym pomóc.
Ale jak? Skąd wziąć materiały, oprogramowanie?
Przecież szkoły są biedne jak przysłowiowa mysz kościelna, ciągle wszyscy narzekają na brak finansów.
I tutaj ja mam pomysł, który staram się realizować od pewnego czasu – oprogramowanie OpenSource i materiały dla każdego na licencjach Creative Commons.
To jest oprogramowanie, które jest dostępne dla każdego, za darmo, do dowolnego wykorzystania – jest tylko jeden „kruczek” – trzeba umieć sobie radzić; chyba, że ktoś Wam pomoże.
Ja staram się pomagać w pewnym zakresie, tworząc system, dokumentację, wreszcie udostępniając oprogramowanie na serwerach, które opłacam. Dzisiaj chciałbym przedstawić Wam pewien projekt, który idealnie moim zdaniem wpisuje się w Podstawę Programową – Świat Reeborga.
http://robotyka.cyfrowaszkola.waw.pl
To system dostępny poprzez Internet i dowolną przeglądarkę z obsługą HTML 5.
Przede wszystkim mamy tu dwa tryby pracy (i możemy ławo je zmieniać):
- graficzny (bloczki) – bazujący na projekcie Blockly stworzonym przez Google
- tekstowy (python) – bazujący na projekcie Brython, implementacji Python3 dla przeglądarek WWW
Tryb graficzny pozwala na łatwe budowanie algorytmów w środowisku, które bazuje na scratchu (Blockly), a więc jest łatwe w obsłudze dla większości nauczycieli i dzieci.
Tryb Python jest oczywiście trudny – wymaga pisania kodu z klawiatury. Natomiast trzeba mieć świadomość, że dowolny język programowania w pewnym momencie niesie konieczność sprawnej obsługi klawiatury, dlatego tak czy inaczej lepiej jest tego uczyć na komputerach z normalną klawiaturą.
Jeśli chcecie posłuchać i zobaczyć tę platformę w działaniu, polecam jeden z moich samouczków na YouTube
Be First to Comment